De waarschuwing van een Kerk onder vuur:
‘s Zondags gaan we in Nederland in alle vrijheid naar de Kerk. De kans dat mensen met geweld de eredienst verstoren, is minimaal. De situatie voor christenen in Noord-Nigeria is volstrekt anders. Vrijwel ieder weekend vindt er ergens in het land wel een aanslag plaats. De Nigeriaanse kerk heeft een waarschuwing voor ons in het vrije Westen.
Voor ik per auto aankom in de stad Jos passeer ik de ene na de andere controlepost van het leger en de politie. Bij de posten staan leuzen als: ‘Zeg ‘nee’ tegen geweld’ en ‘Mensen doden helpt niet’. Toch is juist deze stad regelmatig hét strijdterrein van geweld tussen moslims en christenen. Ook vandaag is dat het geval. Slechts enkele uren voor ik de stad binnen rijd, meldden twee mannen in een auto zich bij een lokale kerk. Tegen alle regels in doen de bewakers het hek voor hen open. Op dat moment geeft de man achter het stuur gas. Vijftien meter voor de auto de kerk ramt, gaat de bom af. Vijftien meter. Het verschil tussen vier doden en wellicht tientallen of zelfs honderden doden. Bij een wraakactie van jonge christenen op de moslimwijk komen twee moslims om het leven. Het leven in Jos gaat verder zijn gewone gang. Dit is zoals sommige zondagen eruit zien.
In de stad zoek ik Isaac op. Hij doet voor Open Doors onderzoek in Nigeria en bezoekt wekelijks plaatsen waar mensen zijn omgebracht. Dat werk is niet zonder risico. “Afgelopen december was ik in de stad Yobe, net nadat daar bijna tweehonderd christenen waren vermoord. Een lokale kerkleider was verrast door mijn komst: iedereen probeerde op dat moment de stad te verlaten.”
Isaac bleef maar kort in Yobe, omdat de situatie nog steeds niet veilig was. “Het is in mijn land niet verantwoord om ’s nachts te reizen. In het hotel waar ik overnachtte, hoorde ik geruchten dat het dorp diezelfde avond nog zou worden aangevallen. Ik reed gauw weg. Op een gegeven moment werd ik ingehaald door een Volkswagen Golf, het soort auto dat vaak gebruikt wordt bij aanslagen. Ze sneden me af en probeerden me te laten stoppen. Ik had maar één keus: weer inhalen en gas geven. Ze volgden me tientallen kilometers lang. Uiteindelijk gaven ze het op. Ik ben nog nooit zo bang geweest. Nou ja, misschien dan toen mijn eigen kerk doelwit was van gewapende aanvallers. We verdedigden ons met stokken en stenen. Uiteindelijk kwamen ‘slechts’ drie mensen om het leven.”
Toch is het moeilijkste voor Isaac de overlevenden van aanslagen te spreken. Met treurige stem zegt hij: “Om in de ogen van familieleden te kijken die net geliefden zijn kwijtgeraakt, is pure marteling. Maar God heeft mij geroepen om dit werk te doen. Dus blijf ik.”
Niet alle christenen denken er zo over. Velen vluchten, anderen nemen hun toevlucht tot wraakacties. Voorganger Gideon reist naar kerken in het hele land om te vertellen dat ze niet moeten terugslaan. “Ik hou de gemeentes waar ik kom voor dat we moeten doen wat Jezus zegt óndanks de omstandigheden. We moeten onze vijanden liefhebben. Alleen als dat makkelijk is? Nee, natuurlijk niet. Ik ben overtuigd van de kracht van Gods Woord. Ik geloof dat Zijn Woord altijd waar is, ook als het moeilijk is.”
Gideon praat ingetogen, maar zijn ogen stralen passie uit. Hij weet zelf wat het is om te moeten vluchten voor familieleden en wat het is om bij een controlepost terroristen in plaats van agenten tegen te komen. Dan zegt hij: “Misschien is de reden dat wij in Nigeria onder vuur liggen en dat de Kerk in Nederland gemarginaliseerd wordt door jullie samenleving wel te wijten aan het feit dat we onze naasten te weinig voor Christus hebben gewonnen. Hoe langer we wachten met hen te vertellen van het Evangelie, hoe moeilijker het wordt.”
Achtergrondinformatie:
Geweld in Nigeria
In het noorden van Nigeria wonen overwegend moslims, in het zuiden vooral christenen. Sinds de jaren tachtig proberen moslimextremisten Nigeria in handen te krijgen. De laatste tijd is vooral de Boko Haram-beweging bezig christenen weg te jagen middels aanvallen op kerken, politiebureaus en legerposten. De Nigeriaanse Kerk twijfelt tussen vergelding en liefde uitdragen.
Geef een antwoord