And in despair I bowed my head
There is no peace on earth I said
For hate is strong and mocks the song
Of peace on earth, good will to men
En in wanhoop boog ik mijn hoofd
En zei: Er is geen vrede op aarde
De haat is groot en lacht om het lied
Over vrede op aarde en mensen van goede wil
Het is een zwaar jaar geweest voor de Vervolgde Kerk en de teams waar ik mee werk. De laatste maand was misschien nog wel het moeilijkst. Ik kan er per email helaas niet open over zijn, maar zoveel mensen met wie we verbonden zijn, zijn in een moeilijke situatie terechtgekomen. Onlangs reed ik via de A28 van Ermelo naar Kampen. Het nummer ‘I Heard the Bells on Christmas Day’ van de christelijke rockgroep Casting Crowns bleef maar in mijn hoofd zitten, terwijl ik van kantoor naar huis reed. Het is gebaseerd op het gedicht Christmas Bells dat Henry Wadsworth Longfellow schreef op de dag van Kerst in 1863, nadat hij zijn familie had verloren in de Amerikaanse Burgeroorlog.
En terwijl ik dit schrijf, brengen onnoemelijk veel familieleden van mij (en van jou!) Kerstmis door in een gevangenis of werkkamp in Noord-Korea. Ik heb hen nooit ontmoet, maar ik ken ze wel. Ik heb gesproken met mensen die het overleefd hebben, verslagen van ooggetuigen en onderzoeksrapporten van psychologen gelezen en ik verslind boeken over dit onderwerp met als enig doel: te weten hoe mijn broeders en zusters leven, me bewust te zijn wat zij doormaken, te bidden wat zij bidden. Gebed brengt ons immers waar ons lichaam niet kan komen.
En toch… De pijn zat zo diep dat ik er niet bij kon. Misschien doet de pijn die je niet voelt wel het meeste zeer. Ik voel me als een kleine heuvel omringd door duizend onbeklimbare bergen, een gebroken heuvel. De haat is groot en lacht om dat lied over vrede op aarde en mensen van goede wil, is een zin uit dat lied van Casting Crowns. Ik wist niet eens of ik nog wel Kerst wilde vieren.
Then rang the bells more loud and deep
God is not dead, nor doth He sleep
The wrong shall fail, the right prevail
With peace on earth, good will to men
Toen zongen de klokken luider en dieper:
God is niet dood en Hij slaapt evenmin
Wie kwaad doet, komt ten val; de rechtvaardige overwint
Met vrede op aarde en mensen van goede wil
Ik zie een licht dat me bekend voorkomt. Plaatselijke werklui hebben een kerstboom op één van hun hijskranen opgezet, een jaarlijkse traditie. Het licht schijnt alsof de boom de ster van Bethlehem speelt die de Verlosser aanwijst voor wie het maar wil zien. Ja, Jezus werd geboren. Hij kwam naar deze wereld voor ons.
Then ringing singing on its way
The world revolved from night to day
A voice, a chime, a chant sublime
Of peace on earth, good will to men
En met muziek en gezang
Draaide de wereld van nacht naar dag
Een stem, een klokslag, een verheven lied
Over vrede op aarde en mensen van goede wil
Ik kijk naar de ‘ster’ en ‘hoor’ de klokken. Er is niets veranderd, toch is alles anders. De Koning is hier. Ik bid dat je Hem zult ervaren deze periode. Veel zegen en tot volgend jaar.
PS. Een ander lieder dat me veel kracht en troost geeft de laatste tijd is het nummer ‘A Crucified Man‘ van Graham Kendrick.