Onlangs kwam ik in een boek een opmerking tegen van iemand die onlangs tot geloof was gekomen. Hij verwoordde het evangelie in een zin en veel beter dan ik ooit zou kunnen. Hij zei: ‘Als Jezus de zonden van de mensen op zich nam, hoort hij dus niet in de hemel te zijn’.
De beste man heeft gelijk. Jezus nam al onze zonden op zich. Daarom was Hij zo bang daar in die tuin van Getsemane. Het werd zelfs zo erg dat Hij bloed begon te zweten. Ik heb best wel eens onder druk gestaan, maar niet op zo’n manier dat ik bloed begon te zweten. Waar was Jezus precies bang voor? Niet voor de fysieke pijn. Nee, Hij was vol van de Heilige Geest en we zien in de hele kerkgeschiedenis dat er christenen zijn die een pijnlijke dood tegemoet gingen vanwege hun geloof en die dood onbevreesd tegemoet gingen.
Toch vroeg Jezus aan zijn hemelse vader of de ‘beker van hem mocht worden weggenomen’. Wilde hij dan toch een andere uitweg, het kruis ontwijken? Zeker niet. Een paar dagen voor zijn dood zei Jezus al dat Hij doodsbang was, maar toch zijn missie zou afmaken (Johannes 12). Hij bad dat God zijn grootheid zou laten zien en zijn Vader antwoordde direct: ‘Ik heb Mijn grootheid laten zien en Ik zal het opnieuw tonen’. Ontroerend mooi.
Om wat voor beker ging het dan? Het Oude Testament is daar vrij duidelijk over. De beker met Gods toorn. Ja, God is barmhartig, genadig en liefdevol. Maar Hij is ook boos om de zonde EN de zondaar. ‘Vanuit de hemel openbaart Gods toorn zich over al het kwaad en onrecht van hen die met hun onrechtvaardigheid de waarheid geweld aandoen.’ (Romeinen 1:18) Het is uit de beker met Gods toorn waar Jezus uit dronk. Terwijl Hij aan het kruis hing, werd het drie uur lang donker. Toen zei Hij: ‘Het is volbracht’. De beker was tot de laatste druppel leeggedronken.
Jezus stierf in onze plaats. Maar daar hield het niet op. Drie dagen later was het graf leeg. Jezus was weer levend geworden. Hij had de dood overwonnen en keerde terug naar het huis van zijn vader. De enige persoon die zonder zonde was, werd gestraft voor wat wij hebben gedaan. Hij nam ALLE zonden op zich en werd daarmee ineens de meest zondige persoon ter wereld. En Hij bevindt zich nu aan de rechterhand van God. Dat is barmhartigheid. Dat is genade. Dat is liefde. Dat is onze zekere hoop. Als de man die het toonbeeld werd van de zonde zich nu in de hemel bevindt, dan kom jij daar ook, mits je in geloof met Hem verbonden bent.
Dat is waarom we Gods reddingsplan het ‘evangelie’ noemen: goed nieuws.