Als God bestaat, dan moet de Bijbel waar zijn.
Dat is altijd mijn stelling geweest. Ik groeide op in het christelijke Spakenburg, waar het leek alsof iedereen geloofde. Ik zei ook wel dat ik geloofde, maar ik deed er niet zoveel mee. Ik had nog tijd zat om een keuze te maken, of niet?
Maar in mijn studententijd begon er iets te knagen. Bestond God nu wel of niet? Het was tijd om de Bijbel te toetsen. Het liefst wetenschappelijk, want dat was toch betrouwbaar?
Ik las verschillende boeken, want het internet was nog in opkomst. Na het lezen van ‘Bewijs Genoeg’ van Lee Strobel kon ik echter geen kant meer op. Het bewijs voor Gods bestaan was zo overweldigend dat ik Hem wel moest volgen en dus maakte ik een keuze voor Hem. (Later leerde ik dat God eerst een keuze voor óns heeft gemaakt.)
De vragen waar ik mee zat, worstel ik echter nog steeds wel eens mee. Misschien jij ook wel. Daarom deel ik hier vier redenen waarom de Bijbel betrouwbaar is.
- De geschriften zijn betrouwbaar
Mensen die de Bijbel aanvallen op haar betrouwbaarheid geloven wel in de verhalen over Julius Caesar, de val van Troje en andere verhalen uit de klassieke oudheid. Homerus’ boek De Ilias is het boek waar nog de meeste kopieën van bewaard zijn gebleven, zo’n 650 stuks. De oudste kopieën zijn van de tweede en derde eeuw na Christus, ruim 1000 jaar nadat de Griekse zijn nu klassieke werk schreef.
Tacitus is de Romeinse geschiedschrijver die schreef over onder andere Keizer Nero. Van zijn werk is slechts één manuscript bewaard gebleven. Deze stamt uit 850 na Christus, meer dan 700 jaar na zijn dood.
Van het Nieuwe Testament weten we dat er ruim 5000 Griekse kopieën zijn, plus nog 19000 kopieën in andere talen. De oudste snipper die is gevonden, is een stukje van het Johannes-evangelie dat is overgeschreven aan het begin van de tweede eeuw na Christus.
Ja, er zijn talrijke variaties in al die kopieën, maar het Grieks is een andere taal dan bijvoorbeeld het Nederlands. De volgorde van de woorden maakt bijvoorbeeld niet uit. Dus als je een woord op een verkeerde plek schrijft, maakt dat voor de betekenis niet uit.
Het Nieuwe Testament is het meest zuiver bewaarde geschrift dat de mensheid heeft.
Maar is de Bijbel niet samengesteld door mensen? Ja, dat klopt. Maar ze gebruikten wel strenge criteria. Het Oude Testament werd van de Joden overgenomen. Geschriften werden alleen in het Nieuwe Testament opgenomen als vaststond dat ze waren geschreven door de apostelen of medewerkers van de apostelen. Ook moest wat was geschreven overeenkomen met de waarheid die was doorgegeven door de apostelen en de vroege kerk.
- De getuigen zijn betrouwbaar
In de oudheid was het gebruikelijk om een boek aan een zo gerespecteerd mogelijk persoon toe te schrijven. Liever Petrus dan zijn metgezel Marcus, zeg maar. Maar het evangelie is naar Marcus genoemd, niet naar Petrus. De Bijbel is wat dat betreft goudeerlijk.
Een ander voorbeeld hiervan: het getuigenis van vrouwen telde nauwelijks in het Palestina van de eerste eeuw. Toch vertelt de Bijbel dat het vrouwen waren die als eersten rapporteerden dat Jezus was opgestaan.
En neem Lucas, de schrijver van het Evangelie naar Lucas en van Handelingen. Hij was een arts en ook een soort journalist. Hij sprak met vele ooggetuigen, onder wie Maria, de moeder van Jezus. Waarom denk je dat zijn evangelie begint met zo veel aandacht voor Maria en allerlei andere details rondom Jezus’ geboorte?
Tegenstanders van de Bijbel beweren dat de overlevering niet goed is gegaan. Denk aan het fluisterspel. Je vertelt iets in iemands oor, die vertelt het weer door aan iemand die het weer doorvertelt en uiteindelijk komt er een hele andere versie. Maar dit is geen fluisterspel geweest. De joodse cultuur was er één van mondelinge overlevering. Mensen leerden grote stukken tekst uit hun hoofd en je gaf iets pas door als je wist dat je het goed had.
De getuigen zijn ook niet partijdig, want regelmatig noemen ze dingen die voor hen nadelig zijn. Er zijn vele voorbeelden dat Jezus zijn discipel Petrus corrigeert bijvoorbeeld.
- Andere bronnen dan de Bijbel zeggen hetzelfde
De Joodse geschiedschrijver Josephus (geboren enkele jaren na Jezus’ kruisiging) verwijst naar Jezus en ook naar Jezus’ broer Jakobus. Hij schrijft dat Jezus een man was, die verbazingwekkende daden deed en een leraar was van mensen die de waarheid graag aannemen. Hij won vele Joden en Grieken voor zich.
Josephus vertelt ook dat Pilatus hem liet kruisigen en dat Hij op de derde dag verscheen aan mensen die Hem hadden liefgehad. Elders zegt Josephus dat Jezus ‘de Christus’ werd genoemd. Het is bijna het evangelie in een notendop.
Ook de eerder genoemde Tacitus en een Romeinse gouverneur Plinius Minor genaamd schrijven over christenen en hun geloof dat op een gekruisigde man is gebaseerd. Er zijn zelfs verschillende geschiedschrijvers die de duisternis tijdens de kruisiging vermelden.
Zo zegt, Phlegon dat er een grote zonsverduistering was “op het zesde uur van de dag (twaalf uur) zodat de sterren zichtbaar waren aan de hemel. En er was een grote aardbeving in Bethanië en vele dingen werden omver gegooid in Nicea”.
Heb je Netflix? Dan moet je zeker de documentaire ‘Patterns of Evidence’ bekijken.
- De Bijbel bewijst zelf dat ze betrouwbaar is
Ik noemde al dat de Bijbel goudeerlijk is. De volgelingen van God worden niet mooier afgeschilderd dan ze zijn. Hun hoogte- en dieptepunten worden genoemd.
Er is ook wetenschappelijk bewijs voor de Bijbel. In zijn boek ‘Moderne Wetenschap in de Bijbel’ toont Ben Hobrink aan dat de Bijbel zijn tijd 3000 jaar vooruit is.
Maar we kunnen een stap verder gaan. Als je bijbelse principes toepast, zul je merken dat ze waar zijn. Bijvoorbeeld als je bidt, zul je ontvangen (Matteüs 7:17). Maar als je niet vraagt, ontvang je ook niet (Jakobus 4:3).
En talrijke profetieën zijn uitgekomen. De eerste komst van Jezus bijvoorbeeld (klik hier voor een overzicht met 44 profetieën), maar ook de verwoesting van de tempel (Matteüs 24:2). Elke profetie van God komt uiteindelijk uit. Dus Jezus zal terugkomen (Openbaring 19:11).
Het geloof aanvaard… en dan?
Ik zei al: ik gaf mijn leven aan God. Ik was 22, maar de jaren erna gebeurde er eigenlijk niets. Mijn leven was niet veranderd. Ik vroeg me af hoe dat kon en realiseerde me dat ik weinig tijd stak in mijn relatie met God.
Hoe kon ik dat verbeteren? Door de Bijbel te gaan lezen. Dus ik ging enthousiast aan het lezen. Maar mijn leven veranderde nog steeds niet.
Inmiddels werkte ik voor Open Doors. Waarom was het leven van mijn collega’s en van de vervolgde christenen die ik ontmoette zo anders? Ik ontdekte dat het was omdat zij de Bijbel niet lazen, maar deden.
Nu weet ik hoe ik dat ook moet doen. Ik heb zelfs een korte cursus ontwikkeld voor mensen die dit ook willen leren. Via deze cursus help ik je om dagelijks of in ieder geval regelmatig tijd met God door te brengen op zo’n manier dat je Zijn Woord echt tot je neemt en er iets mee gaat doen.
Mag ik je daar meer over vertellen?
